Turystyka w Polsce

Stare Drawsko

03 September 2013r.

Stare Drawsko - zamek i grodzisko Jest jedną z niewielu na terenie Drawskiego Parku Krajobrazowego pamiątek z okresu średniowiecza (inną równie cenną jest kościół p.w. św. Trójcy w Czaplinku z XIV w. stanowiący fragment dawnego zamku zakonu templariuszy oraz zamek w Połczynie, którego najstarsze fragmenty pochodzą z końca XIII w.). Stare Drawsko to wieś letniskowa położona na przesmyku pomiędzy jeziorami Srebrno (Żerdno) i Drawsko. We wczesnym średniowieczu był to gród obronny zniszczony w czasie najazdu Bolesława Krzywoustego na Kołobrzeg. W latach 1220-1230 sprowadzeni do Polski templariusze rozpoczęli tworzenie swoich komandorii w Chwarszcza-nach i Rurce. W 1290 r., z nadania Przemysława II - księcia Wielkopolski, rozpoczęli kolonizację na ziemiach okalających Jezioro Drawsko. Założyli miasto Tempelburg (Czaplinek). Podporządkowani książętom pomorskim mieli ich wspierać w walce z ekspansywną Brandenburgią. W rzeczywistości popierali jednak margrabiów brandenburskich, występując przeciwko swym zwierzchnikom. Po kasasji zakonu w 1312 roku spadkobiercami posiadłości czaplineckich stał się zakon joannitów. Nastąpiło to w 1345 roku. Wówczas przystąpili do budowy kamiennego zamku w Drahimiu, na którym pozostali jako lennicy króla polskiego. Swą siedzibę z Czaplinka do Drahi-mia przenieśli w 1366 r. i od tej pory w zmowie z Krzyżakami dążyli do oderwania ziemi drahimskiej od Polski. W 1407 Władysław Jagiełło zadecydował o zdobyciu zamku i wypędzeniu joannitów. Zamek został obsadzony polską załogą i tworzył siedzibę starostwa drahimskiego. Zamek - położony przy ważnym szlaku handlowym z Wielkopolski nad Bałtyk - kontrolował ruch przygraniczny Rzeczypospolitej. Posiadał rozległe podzamcze z folwarkiem i browarem, własne stajnie, obory i owczarnie. Był jedną z najważniejszych twierdz na północnych granicach Polski. W czasie szwedzkiego potopu Jan Kazimierz oddał zamek w zastaw Brandenburgii, która przejęła go formalnie w 1667 r. Zamek został bardzo zniszczony w 1758 r. przez wojska rosyjskie po bitwie pod Sarbinowem. Nie został odbudowany i popadł w ruinę (98). Obecnie prowadzone są prace rekonstrukcyjne nad przywróceniem tego obiektu tak trwale zapisanego w dziejach północnej rubieży Rzeczypospolitej. Zamek został wzniesiony jako konstrukcja kamienno--drewniana na miejscu starego grodziska z VIII w. na półwyspie oddzielającym jezioro Srebrno i Drawsko. W czasie budowy kamiennego zamku joannitów urządzono groblę z przesmykiem umożliwiającym przepływ Drawy. Budowa prowadzona była w latach 1360-1366. Powstała potężna warownia o wysokości murów do 13 m. Mury zostały zbudowane z głazów granitowych, które możemy do dziś oglądać oraz nadbudowane z cegły i kamieni na planie kwadratu (46,5 x 41 m). Od strony północnej i południowej mury otaczały fosy, a od wschodu i zachodu dostępu broniły wody jezior Srebrno i Drawsko rozdzielone sztuczną groblą ze zwodzonym mostem. Tędy przebiegał trakt drogowy z Wielkopolski do Kołobrzegu. Zamek w Drahimiu jest przykładem wykorzystania naturalnych warunków przy budowie fortyfikacji. Naturalne wzniesienie, przesmyk między jeziorami, dostępność budulca (głazy narzutowe) pozwoliły na budowę twierdzy o kamienno-ceglanych murach obwodowych o wysokości 10-13 m i grubości u podstawy do 2,5 m. Na wewnętrznym dziedzińcu znajdowała się murowana studnia o głębokości ponad 20 m. Do dziś ruiny zamku drahimskiego budzą podziw i stanowią jedną z największych atrakcji w krajobrazie historycznym Pojezierza Drawskiego. Obecnie na terenie zamku podjęto próbę rekonstrukcji dawnej zabudowy (99) i zwyczajów. Turyści mogą zobaczyć jak wypiekano chleb czy przygotowywano jadło. Emocji dostarczy pojedynek na miecze lub możliwość przebrania się w dawne stroje (100, 101). Jezioro Drawsko - powierzchnia tafli wodnej 1872 ha. Długość jeziora (pomiędzy Kluczewem a Czaplinkiem wynosi 12,6 km, szerokość od 500 do 2000 m. Jest to drugie pod względem głębokości jezioro w Polsce. Jego maksymalna głębokość notowana w części południowej akwenu wynosi 82,7 m. Jezioro Drawsko powstało w warunkach erozji subglacjalnej w miejscu skrzyżowania się pięciu rynien podlodowcowych o zróżnicowanych głębokościach. Największa z tych rynien, tzw. rynna marginalna o prawie równoleżnikowym przebiegu, rozciąga się od Bornego Sulinowa po Złocieniec i osiąga długość blisko 37 km. W jej obrębie, idąc od wschodu są położone jeziora o głębokościach: Pile (28 m), Strzeszyn (20 m), Brody (12 m), Komorze (30 m), Srebrno (38 m), Drawsko (83 m), Zatoka Henrykowska (16 m) i Wilczkowo (8 m). Rynna południkowa biegnie od Zatoki Kluczewskiej (13 m) przez Drawsko (83 m) po jezioro Czaplino (21 m) i ma długość blisko 15 km. Mniejsze rynny to Zatoka Uraz, Zatoka i jezioro Rzepowskie oraz Zatoka Rękawicka i Jezioro Piasecznik (14 m). Jezioro Drawsko ma bardzo silnie rozwiniętą linię brzegową o długości 74 km (103). Platforma widokowa na Spyczynej Górze Wyjeżdżając ze Starego Drawska, skręcamy w nową drogę wiodocą do wsi Żerdno położonej na północnym brzegu jeziora Srebrno (Żerdno). Miejscowość ta to prawdziwy skansen wsi pomorskiej. Z parkingu przy krzyżu w centrum wsi udajemy się czerwonym szlakiem w kierunku Spyczynej Góry (203 m n.p.m.), na której południowym wierzchołku znajduje się platforma widokowa (102). Podchodzimy na szczyt dość stromą drogą (początkowo bruk, dalej droga gruntowa) biegnąca w dnie wąskiego jaru. Jesteśmy na wysoczyźnie moreny czołowej głównego zasięgu fazy pomorskiej ostatniego zlodowacenia w obrębie tzw. lobu Parsęty. W ścianach jaru odsłaniają się gliny zwałowe z dużą ilością głazów i otoczaków. Pojedyncze duże głazy leżą na powierzchni terenu. Powierzchnię wysoczyzny urozmaicają niewielkie zagłębienia bezodpływowe będące wytopiska-mi po bryłach martwego lodu. W dnie niektórych z nich występuje woda (oczka polodowcowe), niektóre wypełnione są torfami i namułami. Panorama ze Spyczynej Góry jest imponująca i tak: -na północ mamy widok na wysoczyznę morenowo-kemową Prosina i nieckę jeziora Prosino; -ku wschodowi widać zachodni kraniec rynny jeziora Komorze i wieś Sikory; -na połuku południowemu-zachodowi połyskuje tafla wody Jeziora Drawsko, a na drugim planie wysokie obiekty Złocieńca (odl. 15 km); -ku zachodowi rozciąga się piękna panorama na wzniesienia morenowe Szwajcarii Połczyńskiej. Widać wieżę radiowo-telewizyjną w Toporzyku oraz wieżę obserwacyjną na Wolej Górze, w okolicach Worowa. Wracając ze Spyczynej Góry, możemy obejrzeć pomnikowy głaz narzutowy (szary granit) położony około 100 m po wschodniej stronie ścieżki.

wczasy, atrakcje, miejscowości, Drawsko, Stare Drawsko, Pomorze Zachodnie, nad morzem, wakacje, Wypoczynek, zwiedzanie, zabytki, fortyfikacje, Kołobrzeg, Jeziora, Zatoka Henrykowska